• कोरोना


    हरिदत्त देवकोटा
    पालुङ्टार ३ गोरखा (हाल चितवन)

    १) हे प्यारा साथी पाइयो दुःख कोठामा बसेर
    सुत्दछु कहिले उठ्दछु कहिले यो ढाड दुखेर ।
    भोग्दैछु आज बन्दिको जिवन घरमा वसेर
    खानु र पिउनु हरायो अहिले खिन्न नै बनेर ।

    २) कोरोना नामको निर्जीव जिब शरिरमा पसेर
    मुटु र फोक्सो ड्यामेज गर्ने शरिर बनेर ।
    जन्मन पुग्यो छिमेकी देश चीनको वुहानमा
    यहि रोग नाच्यो शरिरभरि मनको कुनामा ।

    ३) क्या मान्छे मरे संकट आयो चिनिया शहर
    रमेर बस्यो केहि दिन त्यहाँ त्यो जड कहर ।
    कोरोना लाग्यो विश्वनै अहिले उसले थर्कायो
    भय र त्रास बढेर गयो मन मेरो धड्कायो ।

    ४) मरेछन् मान्छे हजारौ अहिले संक्रमण उस्तै छ
    ति हिड्ने मान्छे सडकमा भए पुल्टुंगै पल्टेर ।
    असहाय वढे टुहुरा उस्तै विधुर कति हो
    अनाथ रुन्छ संझेर आमा वेदना अति भो ।

    ५) यो बाट बच्न सरकारले यहा लकडाउन गरेछ
    हातमुख धोउ मास्क पनि लगाउ सबैलाई भनेर ।
    घरैमा वस ननिस्क बाहिर कोरोना लाग्ने छ
    औषधि छैन यो लाग्यो भने जिवन जाने छ ।

    ६) चरण पहिलो सकियो यहाँ दोस्रो पो आएछ
    पैलेको भन्दा झन् खतरा रैछ जिवन जाने छ ।
    संक्रमण यस्तै मृत्यु नै वढ्यो झन् वढ्यो त्रासदि
    सजग हामी नभएर यहाँ झन् वढ्छ आपत्ति ।

    ७) अक्सिजन ग्यास पाउनै गाह्रो न वेड पाईन्छ
    कमिसन खेल बढेर गयो निजीमा धाइन्छ ।
    छाक टार्न गाह्रो गरिब वरा पैसाको नास भो
    जे जति जेथा रहेछ यहाँ बेच्न नै पर्ने भो ।

    ८) यो जेथा बेचि न मान्छे बाँच्यो चिन्ता नै वढायो
    दुःखीलाई भार बोकाई ऋण सन्ताप गरायो ।
    त्यसैले हामी सजग रहौं मास्क पनि लगाऔं
    हरेक पटक हात राम्रो धोउ भिडभालमा नजाऔं ।

  • Samriddhi Technology
  • New title for a=>html, img=>alt
  • New title for a=>html, img=>alt