• स्व. डा. उपेन्द्र देवकोटाको सम्झना


    हरिदत्त देवकोटा
    पालुङ्टार, गोरखा (हाल चितवन)

    क्या चोट प¥यो मुटुमा आज, मन भयो झसंग
    उपेन्द्र डाक्टर संसार छाड्यौ, मन भयो भरंग ।
    त्यो गाउँघर रोएर वस्छ, अशान्ति मनले
    हे दैवलिला के गरिस् तैंले, के हुन्छ धनले ।

    इश्वर तैंले रचेको थिइस्, सृष्टीको फुललाई
    कसरि लगिस् कहाँपो पु¥याईस्, नेपालको ज्योतिलाई ।
    नेपाल आमा रुँदैछिन् आज, त्यो आत्मा गल्दैछ
    त्यो डाँडापारि जुडीखेत आज, फुटाहा खोज्दैछ ।

    त्यो सिस्नेपानी धाराले आज, उनैलाई खोज्दैछ
    पोखरी बारी त्यो साउने पानी, उनैलाई रोज्दैछ ।
    डाँडा र काँडा त्यो हरियाली, पाखा र पखेरो
    डाक्टर दाई नहुँदाखेरी, प्रकृती अध्यारो ।

    त्यो पाठशाला त्यो ठाडो गल्ली, लुईटेल सुदर्शन
    त्यो कान्तिपुरी हस्पिटल सोध्छ, डाक्टर कहाँ छन् ?
    सवैको प्यारा थियौनी डाक्टर, गयौं नि रुवाई
    अश्रुका धारा चुवाई सबका, यो मन तड्पाई ।

    राज्यका थियौं अमुल्य तारा, अस्तायौं कता गई ?
    फर्कन्नौं क्यारे यो पापी संसार, गयौंनी रुवाई ।
    डाक्टर तिम्रो गूनको भारी, कहाँ गै विसाउला ?
    अन्तिम शास नगएसम्म, तिमीलाई सम्झौंला ।

    सबैको वाटो त्यहि हो नि आखिर, अमिर फकिरको
    कालले नलै छोड्दैन एकदिन, मन गरौं शान्तिको ।
    डाक्टर मैले शोकको आशु दुई थोपा चडाएँ
    अमर रहु स्वर्गमा तिमी, यहि विन्ति टक्र्याए ।

  • Samriddhi Technology
  • New title for a=>html, img=>alt
  • New title for a=>html, img=>alt